براي پدر و مادر آرين 4 ساله كه در رودخانه كن ماندگار شد

پدر و مادر ارجمند آرين ! ميتوانم كمي , فقط كمي از رنج بزرگي را كه ميكشيد درك كنم.خيلي سخت است كه آدم 5 سال براي فرزندش زحمت بكشد و بعد ناگهان و بي دليل از دستش بدهد.انگار اصلا نبوده! ناگهاني و بي دليل به سرعت به زمين خوردن يك هواپيما و به علت باندي كه گم شده بود و هواپيمايي كه نقص داشت و خدمه هايي كه هول شدند و ......! اما اينك كه آرين پرواز كرده است با دلتان چه ميكنيد؟ شما هم باور داريد كه در عالم خلقت فرآيندي وجود دارد كه بر اساس آن هر مصيبتي , صبر و هموزن هر رنجي , توان پديدار ميشود؟ پس اگر مواظب بوديم و دريچه هاي قلب و روحمان را كنترل كرديم آنوقت اين صبر و توان در ما ذخيره خواهد شد و ما را به آرامش خواهد رساند.دست تقدير و طبيعت حتي بدن ناز آرين را هم با خود برد.اين رنج مضاعفي است , اما شما ميتوانيد سرتاسر رودخانه كن را مزار او بدانيد.ميتوانيد با خيال خوش آب بازي او آرام باشيد.آرين را الهه رودخانه ببينيد. آنوقت با ديدن تمام رودخانه ها روح پاك او را كنار خود حس خواهيد كرد,حس وسيع و گسترده اي كه از يك مزار معمولي و كوچك بر نميايد.