Mano Del

۱۳۸۴ اردیبهشت ۹, جمعه

نوشتن اصلا آسون نيست مخصوصا وقتي ميدوني كه چي ميخواي بنويسي ! بايد حسابي مواظب باشي كه همون باشه كه ميخواستي از اول بنويسي دقيقا دنبال لغات مربوط به متنت ميگردي ؛ مينويسي پاك ميكني كلافه ميشي هر كاري ميكني به ذهنت نميياد كه اينجا روچه جوري بنويسم آه اون لغته چي بود ؛ اينو ببرم بعد ازاون بنويسم ؛ اون يكي بيارم پايين بهتره ؛ اينجا نقطه ميخواد ياكاما ؛ اون ؛اين ؛ اينجا؛ آخرو خلاصه از اول
اين حالت وقتي تشديد خواهد شد كه بدوني ممكنه يك نفر هم همه نوشته هاتو بخونه واي حالا بيا درستش كن : از اين بدش نياد ؛اينجا بهش برنخوره ؛ فردا بابت اين جمله مسخره ام نكنه ؛ نره اينو به فلاني بگه وهزار جور اما واگر مسخره كه مخصوص آدم بزرگهاست! بهر حال هممون خوب ميدونيم كه خيلي وقتها نوشتن ارزش نوشتن نداره و خيلي وقتها همه كتابها با تمام نوشتهاو نثرهاي زيباشون بيفايده اند و باز هممون خوب ميدونيم كه خيلي وقتها هيچ چيز مهم نيستمن فقط ميخوام بنويسم كه يه كم تايپم قوي شه همين ! قسم ميخورم . و براي اينكار به همه حروف و علايم فارسي وهمه موضوعات پر حرف نياز دارم .پس شما هم ميتونيد بخونيد تا هم روخونيتون قوي شه وهم!! پس يخونيم وبنويسيم اما هرگز آدم بزرگ نشيم

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی